4/9 De laatste nachten zijn er onrustig ik droom over allerlei ontmoetingen onderweg en word af en toe wakker, dan weet ik niet waar ik ben op dat moment. Na een ontbijt zijn we in de auto naar Vessem gegaan, ook daar is het eigenlijk thuiskomen. Het was fijn om Fonds weer te zien, hij had op dat moment erg last van zijn rug. Ik heb hem zijn beloofde fles wijn gegeven, hij zei was toen terug gegaan om hem te halen, dan had ik er nu niet voor hoeven te komen. Hij vertelde dat hij half deze maand naar Spanje ging en dat een schilder mee ging om de Refugio aan de buitenkant te schilderen. Terwijl wij een bakkie deden kwam er een ander echtpaar binnen lopen met een mooi houtsnijwerk voor de hoeve. Wat bleek de man was ook onderweg naar Santiago gestrand, hij liep ongeveer een week voor mij uit over dezelfde GR654. Deze man genaamd Arie, had erge last van een knie gekregen en was afgelopen zondag door zijn vrouw in Troyes opgehaald. Ook hij vond het heel erg dat hij moest stoppen en wou zo snel zijn knieën het toestonden weer verder gaan. Hij wist alleen nog niet hoe hij het beste vanaf Vézelay kon gaan lopen, ik vertelde van de beschrijving die ik had wat mijn plan is. En beloofde hem hiervan een afbeelding en het adres van de uitgeefster te Emaillen. Na nog even met Fonds te hebben nagepraat wat heel fijn was, zei hij we laten de steen gewoon liggen en probeer uit te vinden wat je leermoment nu is, je blijft ook al ben je thuis onderweg. In de auto onderweg naar huis belde mijn collega Gio nog even hij schrok dat ik in de auto zat, maar was gerust gesteld dat Marjan reed. Thuis gekomen heb ik Dijkzigt (Erasmus MC) gebeld voor een gips controle, dit kon aanstaande maandag. Tegen de avond kwamen Marjan d’r ouders met de caravan in het dorp voor de verjaardag van Marjan dit weekeinde, hiervoor was ik onverwacht ineens thuis.
1 comment